ประเพณีของชาวอีสาน

ประเพณีของชาวอีสาน

ภาคอีสาน หรือ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ตั้งอยู่บนที่ราบสูงโคราช มีแม่น้ำโขงกั้นเขตทางตอนเหนือ และตะวันออกของภาค โดยทางด้านใต้จรดชายแดนกัมพูชา ทางตะวันตกมีเทือกเขาเพชรบูรณ์ และเทือกเขาดงพญาเย็นเป็นแนวกั้นแยกจากภาคเหนือ และภาคกลาง ซึ่งเทือกเขาที่สูงที่สุดในภาคอีสานคือ ยอดภูกระดึง ซึ่งเป็นต้นกำเนิดของแม่น้ำสายสำคัญของชาวอีสาน เช่น ลำตะคอง แม่น้ำชี และแม่น้ำมูลอีสาน มีเนื้อที่ประมาณ 170,000 ตารางกิโลเมตร ซึ่งเทียบได้กับหนึ่งในสามของพื้นที่ทั้งหมดของประเทศไทย  โดยภาคอีสานตั้งแต่สมัยโบราณกาลจะนับถือศาสนาพุทธ ความคู่กับลัทธิผี ผนวกกับสภาพแวดล้อมทางสังคมจึงเกิดข้อวัตรปฏิบัติเป็นแบบแผนเดียวกันซึ่งนั่นก็คือ ประเพณี ประเพณีทางภาคอีสานนี้ส่วนมากจะเน้นเรื่องความกตัญญูกตเวทีและความสามัคคีของคนในชุมชน ทั้งยังเป็นกุศโลบายในการสร้างคุณงามความดีทางพระพุทธศาสนา ประเพณีของชาวอีสานเป็นสิ่งที่คนอีสานเคารพ รัก และหวงแหนเป็นอย่างมาก เช่นการแต่งกาย คนอีสานจะให้ความสำคัญเป็นอย่างมากเกี่ยวกับการแต่งกายให้ถูกกาลเทศะ การแต่งกายเข้าวัดจะต้องแต่งกายให้เรียบร้อยมิดชิด ไม่ใส่กางเกงขาสั้น เสื้อเกาะอก สีฉุดฉาด เพราะถือว่าไม่ให้ความเคารพต่อสถานที่   การถักทอผ้า ในสมัยก่อนยังไม่มีเครื่องจักรจึงต้องทอผ้าด้วยมือ ส่วนมากเสื้อผ้าในทางภาคอีสานจะเป็นผ้าฝ้าย ผ้าไหม ถักทอด้วยลวดลายที่งดงามแต่เรียบง่าย และวัฒนธรรมการกินอาหาร อาหารของภาคอีสานจะเป็นอาหารป่าเป็นส่วนมากเพราะในภาคอีสานมีพื้นที่ส่วนมากเป็นป่าเขา เรื่องรสชาตินั้นคนอีสานจะเน้นการกินเผ็ด เพราะถือว่าเป็นการทำให้ร่างกายแข็งแรง การกินอาหารคนอีสานจะกินข้าวเหนียว ใช้มือไม่ใช้ช้อนเพราะเป็นการสะดวกเรียบง่าย  คนอีสานยังมีประเพณีที่ดีงามและทำกันเป็นประจำจนถือว่าเป็นเรื่องที่ไม่ควรจะละเลย นั่นก็คือ ฮีต 12 คอง 14